Hurafe’den medet umar yıldız falı kaçırmıyor.
Laf canbazı hödükleri dinlemekten usanmıyor.
Vur patlasın, çal oynasın EĞLENCESİ bitmiyor.
Sana KİM dur diyecek heva heves’ten bıkmaz.
İşte nefsin can simidi ömür boyu sıkılmaz…
Üretkenliğe yabancı tembellige meyil vermiş.
Gözü toplumun cebinde hırszlığı üslenmiş.
Alışmış asalak OLMAYA el açarak dilenmiş.
Onur, ŞEREF, haysiyet hatırında bulunmaz.
Kene gibi kan emmeyi sanat sanır düzenbaz…
Büyük vurgun peşinde birden zengin olacak.
Piyango, lotto, toto, iddia’dan nasibini alacak.
Kumar en büyük AFET ama kimler anlatacak.
Aile’nin RIZKI dersin çoluk, çocuğa bakmaz.
Öğüdüm kâr ETMİYOR söylesemde inanmaz…
Nefsin kulu olununca sonu gelmez isteklerin.
Ne hayalim erişiyor ne rüyada gördüklerim.
Dünya imtihan alanı nerde Sermed âmellerin.
Ömür gelip GEÇİYOR Dünya fâni vakit az.
Cennette hak cehennemde inanmayan anlamaz…
Sermedkadir…LU…26.08.1984…