Denge gelsin yaşantıya huzursuz olmayalım. Yarı yolda bırakana candan bağlanmayalım. Pişmanlığın ağır yüküyle ebedi ağlamayalım. beşeriyete Kul olmak aptallıktır zannımca…
Maddeye ESİR olmak korkutuyor benliğimi.
Araçlar AMAÇ olursa unuturum bildiğimi.
İçimize KAPANINCA komşuluğun bittigini,
Selam vermek ZOR gelir unutmuşuz sohbeti…
Makinalar hızlansın devam etsin üretmeye, Lâkin kul olmayalım maddeye o ruhsuz şeye. Maneviyat sağlam ise gerek yok gevşemeye. İblise köle OLMAK akla zarar demek ki…
İnsanlığı kollayalım ki belki şahid olurlar. Bu ZAT Müslüman diye hayır dua okurlar. Günde beş Namaz vakti toplu safa dururlar. İman ile göçmenin sonu GÜZEL elbette…
Bilmem hasleti bulmak için eskiye mi dönmeli. Sorumluyuz vicdanları,MERHAMETİ ölçmeli. Arzumuzdur inananlar iman ile GÖÇMELİ. Helallığı alamazsak ELİMİZ boş kalacak…
Ayırımsız köylü, kentli kul olmalı yaratana, İmtihandır bu dünya hazırlıksa AHİRETE. Diller şehadette ise huzur gelir Sermede.