FAL’A   İNANMAM   HARAM…

Sevgisiz  yaşanırmı  insan  için bunca  mevcudat.
Hangi  yöne  bakar  isen  görünüyor   ilahi sanat.
Baba, Ana  yavrusuna  geriyorken  kol  KANAT,
Gözünde  bir damla  yaş  var  kuzu’sunu  sarınca…

 

Fal’a inanmam haram; ama papatya’nınki başka,
Seviyor’la   BİTSİN  ümidiyle  saymaya  başla.
Muhabbetten güzel NE var  sonu nikah olunca,
Ruhumuz huzurla dinlenir bak sevilip sayılınca…

 

Kirpi yavru’suna  aşık  sarmalıyor pamukçasına,
Sakın çirkinlik aramayasın ZOR  gelir  ata’sına,
Sevgi  ile  sarmaş  dolaş   bırakmıyor  arkasına,
Kalbi özden ısınıyor insanın çevresine baktıkça…

 

Gece  gündüzü  kovalıyor  aydınlıksa  zulmeti.
Genç yaşlı’ya SARILMIŞ unutmamış hürmeti.
Deli, divane derler ya  mutlak  var  kerameti,
Hayret  içinde  dinleriz  bir AĞZINI  açınca…

 

Kimsesizlik, yalnızlık  HÜZÜN  olup  çökmesin.
Dost, yâren  bildiğimiz selam, sabah kesmesin.
Şu üç  günlük dünyada mevla  keder  vermesin.
Ne  de  çabuk  geçer yıllar  muhasebe yapınca…

 

Sermed şaşıp kalmakta gördükleri yüzünden.
Kader kaza önümüzde  BİZ geliriz  peşinden.
Yaratıcı dilemese  ACİZ  ne  gelirki  elinden.
Teslim oldum yarabbim bütün  azam  DUACI…

 

Sermedkadir…LU…03.07.2009…

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert