Yıkılmış Gönül Evi

Gül`ün ADINI unuttuk, dikenlerle avunduk.
HIRPALANMIS mor sümbülüm, ERGUVANI soldurduk.
Kökü ellere KAPTIRDIK, YAPRAKLARI koruduk.
Tuzak kuran bizden imis hala ona YANARIM …

Tarlalar kurak KALDI , KIRAÇ yatar YILLARDIR .
Tembellik içe sinmis; uyuyanlar ALDANIR .
El CALISTI biz oturduk sefaletim ONDANDIR .
Suçu dine YAMIYORLAR hala ona YANARIM …

ifrattan- Tefritten KAÇINMAK zormu bilinmez.
ÇALISAN SU MAKiNANIN homurtusu kesilmez.
Gece – gündüz BAGLANIRSIN mesai bitmez.
Üretimle ömür geçer, aç ruhlara YANARIM …

KADINLARI tezgaha baglayan materyalist zihniyet,
Her sey sokaga MÜNHASIR ADI oldu medeniyet.
Tüm ZAMANI, iNSANLARI esir ALMIS maddiyet.
iman, inanç hor görülür robotluktan KORKARIM …

YIKILMIS gönül evi; viraneye dönmüs UMURUNDAMI?
DIS SARAYI yapmakla mesgul herkes, kendini TANI !
Din BAGI çözülünce neyleriz cennet gibi VATANI ?
Birgün baykuslar öterse hanemde ona YANARIM …

Sermed

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.