İlim yok.
Fikir bildirecek huzurlu ortam,
Dogruya götürecek yol ile yordam,
Ne prensip, yok teori, bilinmez kuram.
Profesör doçent çokta, egitimci yok..!
Morâl yok.
YIGINLA nimet ARASINDA KALMIS ,
Tembellige, lükse, bol yemeye ALISMIS .
Rahat ORTAMINDAN GAYRISINA BAKMAMIS .
Ahkâm kesen çok lâkin, çare sunan yok..!
Yorum yok.
Kelepçeyle ellerini BAGLI gördüm son defa.
İşkencede iMZALANMIS UZATILAN SUÇ KAGIDINI !
Çile çekmis ömründe sürmemis TATLI sefa.
Veremden öldü dediler ÇIKARIRKEN zindandan..!
Sorumluluk yok.
YIKILDI hayallerim; dostu öyle görünce.
Neden, nicin, NASIL bilgi veren yok.
Hersey biter SANIYORLAR mazlum ölünce!
Yaratana AÇILIYOR ellerimiz hilâfimiz yok..!
Ümit var.
Acizligin, güçsüzlügün son devresinde,
Zalimlerin, hainlerin, SEYTANIN gölgesinde.
ACI , zulüm, BASKI olsada ateist uhdesinde.
Gücünü iMANINDAN alan zikir ehli ümitvar..!
SINIR var.
Kapanmayan mesafe var daim arada.
İman- küfür SAVASINDA makûl sebep var.
Kul olmak ZORUNDAYIM emir-yasak Kur’anda.
NASIL dost derim ZINDIGA SINIRIMIZ VAR ..!
Sermed