Arasat’ta Toplanınca
Daha doyamadım ben bu dünyaya.
Hayret; nede çabuk yıllar beni terk etmiş ?
Saatlar yetmez oldu kıvrılarak yatmaya.
Nerden çıktı bu uyku ? sorumsuzluk gafletmiş.
Yas kemâle erdikçe sarmalıyor bedeni.
Mal, mülk, evlat, para hırsı artıyor.
Gören gözler hüzünlenir terk edipte gideni,
Kefen bezi içinde son duraga varıyor.
Umut vardır tabiiki; ama korku fazlaca.
Ne olacak hesap, mizan, sırat halimiz ?
Azametle yaşadık yedik, içtik yıllarca.
Kuvvet, kudret eriyince ne kadar acizmişiz..!
Kalp kırmadım, ev yıkmadım desekte.
Su soluyan bedenlere rütbe, paye versekte.
Dost gönüller ayağına halı, kilim sersekte.
Reçete yok elimizde son duraga gelmitiz…
Arasat´ta toplanacak günahkarı, mazlumu.
Yaradanın emrinde iki cihan mutlaka.
Ne gelirki elinden? aha yaz bunu sermed.
Hakimlerin hakimine yaklaş zikir, duayla…
18.8.2001
Sermed