KARGAŞA…

Anarşik ortamların vazgeçilmez görüntüsü.

Meşruiyyet bekleyenin endişeli  ürküntüsü.

İblise kul olanların  dünyadaki  çirkin  süsü.

Münafıgın  tutamagı, arzusudur  kargaşa…

 

 

Mutedil bir yaşantıya fitne çomagı sokar.

Akbaba, kuzgun, karga  daima  leşe  konar.

Haramlara aldırmayan pislige burun sokar.

Gayrı meşru çabaların sonucudur kargaşa…

 

 

Menfaatı herşeyin üzerinde  sayıyorsa.

İnsanlıgı madde bilip  beş paraya satıyorsa.

Hayırlara  sırt çevirip  kötülügü  yayıyorsa.

Şahsiyyeti  siliklerin  son  duragı  kargaşa…

 

 

Ne devlet umurunda, milleti hiçe sayar.

Sivil  asker farketmezki  anında kayar.

Cesaretten nasipsizler fare inine sıgar.

Devrimciyim diyerek yıkar geçer kargaşa…

 

 

Medya zaten yanında dayanagı yalan haber.

Şer işlerin yardakçısı hayırlara  set  çeker.

Alçaklık  atasından  yadigar, maneviyata söver.

Hakaretten  çekinmiyor, adı  melun  kargaşa…

 

 

Savaş açmış huzura  kuduz hayvan  misali.

Tarihiyse çok karanlık vardır nice   emsali.

İsyankarlar  uzak  dursun sermedden  gayri.

Hata, kusur, günaha  çanak  tutar  kargaşa…

 

Sermedkadir…Lu…30.12.2011…

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.