Hep çocuk kalası geliyor insanın, mümkünü olsa.
Umurundamı dünya boşver; candan sevenin varsa.
Hayatın gerçegide neymiş oyun eglenceye dalınca.
Hayali cihan deger mazideki ömrümün ilk baharı…
Sırtını dayayacagın birileri vardır mutlaka.
Bütün gözler üzerinde sevgi, ilgi, alaka.
Her yaşın özelidir çocuklukta bir başka,
Koskoca ömür tükenmiş Anı’lar taze olsada…
Sorumluluk da ne imiş sabah, akşam oyunda.
Bazan bir dagın başı sonra kızılırmak koy’unda.
İlk bahar la akran olan pırıl pırıl yaşantında,
Geçen günler geri gelmez hayaliyle avunuruz…
Ana baba yanındayken bilinmezdi kıymetleri.
Bacı kardeş’le güçlüydü bir başkaydı sevgileri.
Candan sarılacak dostun taa o günlerin eseri,
Temeli saglam muhabbet sırrına vakıf olunca…
Ne hata ne kusur bilir masumiyet yüz’lerinde.
Yalan yanlış ifade yok okuyorsun göz’lerinde,
Dolu dolu yaşamak var ömür denen süre’de.
Sanki göz açıp kapattım bitti ömrümün baharı…
Sermedkadir…LU…11.05.1984…
Sermedin sayfası: ( www.sermedkadir.de )