ÜMİT KORKU ARASINDA…

Bahar, yaz, güz derken  işte KIŞ  geldi çattı.

Yapraklar   kendini  TOPRAĞIN  bağrına  attı.
Allah  ölü toprak´tan CÜMLE canlıları  yarattı.

KEFENLER  içinine  sarılıp  yine  ona  dönüyor…                                         

 

En  büyük  zenginlik  İMAN  Ruhuma  huzur  verir.
Rabbim  taş  içinde  can  yaratıp  RIZKINI  verir. 

Yeterki  narkör’lük  olmasın  GÜNAH  bile  silinir.

El  açarken  MEVCUDAT  Tevbe’yle  umut  bekliyor…

 

O son günde; ıssızlık, yalnızlık  ARKADAŞIM  olacak.
Nasıl  bir  ÜRPERTİ  duyarım  acep  ruh’um  nolacak.
Sen  kefilsin  YA  RABBİ  şu  kuluna  kim  acıyacak.
İman ettim; Rahmetin  yetişir yere  ĞÖGE  sığmıyor….

 

Ne  kadar  aceleciyiz   TIPKI  yaş’ımız  gibi.
Gün, hafta, ay, yıllar  dakikamı, SANİYE’Mİ.
Bir BEKLENTİ icindeyiz  inananların dua’da eli.
Fatiha’da  BİZ  dedik; Mü’min  Tevhide  imreniyor…

 

Beden  neye  yarardıki;  TEVHİD  dil’de   olmasa.

Diller  Kelimeyi  şehadeti  İMANLA  haykırmasa.

Kimden  YARDIM  beklenirki  ayaklarım  kayarsa. 

Cennette  hak  cehennemde  LÂYIK  olan  girecek…

 

Beş  vakit  namazlar  sermed  YOLDAŞ  olsun  yanına.
Bir  top  bezden  ğayrı  dünyadan ne  kalmışki  ŞANINA.

Aman  sahip  ol;  şeytan  ORTAKÇI   olmasın   iman’ına.
Ümit, korku  arasında  TEFEKKÜRE  şuur’la  tutunursun…

 

Sermedkadir…LU…08.01.2017…

Sermedin  sayfası: ( www.sermedkadir.de

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.