Mazi’deki kök belledim; Tabiiki hayranım.
Altı asır ömür sürdü Üç kıta’da varlığım.
Üç Hilâl’in gölge’sinde akınları yaşadım.
Adı deliye döndürür Osmanlı’yı andıkça…
Kur’an, Sünnet ışığıydı Adalet er’lerinin.
Selçuklu’nun öncü kolu kayı boyu aşiretin.
Sağlam temel üzerinde Devlet geleneğinin.
Özğürlük bize özel’miş; Osmanlı’yı tanıdıkça…
Çadır, Oba, Şehir derken Ülke’lere hakim oldu.
Mescid, Cami, Medrese’ler Mukaddesat okulu.
İstiklâlim sesini beş vakit’te Minareler duyurdu.
Heyecanım son haddinde; Mehter’de kös vurdukça…
La ilahe İllallah sözü şanlı sancak’ta yazılır.
Yıldırım, Fatih, Yavuz ilme hikmet’le bakılır.
Ayet, Hadis Kılavuz’dur teslim olanlar sarılır.
Müslümana – Türk denilmiş itaat bâki olunca…
Ne kadar sevinsem az’dır; Ata bildim Osmanlı’yı.
Ceddim baş eğmemiş asla küffar saymış batılı’yı.
Ancak Firaset ehli anlar Sultan Abdülhamid hanı.
İdeâl İSLAM birliği olmuş; İman kâlbe yansıyınca…
Karma DİN’Lİ kozmopolit hâlimi nasıl anlasın.
Din ayrı, devlet ayrıymış aklı olanlar uymasın.
Birlik mesajları sunanlar; Kutsal’ıma dokunmasın.
Kırmızı çizgim diyorum; Mutlak doğru sorulunca…
Sermedkadir…LU…23.01.2017…
Sermedin sayfası: ( www.sermedkadir.de )