ORUÇ BİZİ TUTAMAMIŞ…

Bu  kadar  NİĞMET  içinde  şükretmeyi  bilmiyorsak.

Cimri  olmak  kâlbi  afet; malı,  mülkü  YIĞIYORSAK.

Aklımıza  getiripte  fukaranın  HATIRINI  sormuyorsak.

Vaah  yazık  aç  beklemişiz; Oruç  bizi  TUTAMAMIŞ…

 

Ye, iç, lâkin  israf  etme  MUHTAÇ  olanıda  düşün.

Yanlış  anlama  Orucu; varsa  ekmeği  BÖLÜŞÜN.

Kabuğundan  çık  artık  DEĞİŞSİN  artık  görüşün.

Bereketi  ANLAMAK  zor; Paylaşmayı  unuttuysak…

 

Ne  mutluki  imkanı  var; İftar  ÇADIR’LARI  kurmuş.

Ramazanın  girşiyle  camiiler  mahya’ya  DOYMUŞ.

On bir  ay’ın  SULTAN’INA  hürmet  ile  yoğurulmuş.

İbadet’ler  haz, neşe  veriyor  ORUÇ  İLE  dirilene…

 

Gönlü  geniş  insan  deriz  KEREM  ile  bakanlara.

Dost, AKRABA, yaran  diye  hami  olup  soranlara.

Düşkün, meczub  ayırmayıp SOFRA’SINI açanlara.

Ğıbta  ile   ARKASINDAN  Allah  razı  olsun  deriz…

 

Madem  ŞEYTAN  bağlanmış  özgürsün  anlasana.

Haram,  mekruh  olmasın  HELÂL, makbul  anlayana.

Hidayet  KILAVUZ  olmuş; Şeriat’sa  rehber  bana.

Kanaat  tükenmez  hazine; HAMD  etmeyi  biliyorsam…

 

Sermedkadir…LU…30.05.2017…

Sermedin sayfası: ( sermed@freenet.de )

              

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.