Selam’ını kesmeyen bir DOST’TUR özledigim.
Çok şeymi bekliyorum HAYATT’TAN yoksa.
Bir samimi sırdaş, yarân İŞTE sözün ettigim.
Sırf ÇIKARINI düşünmeyen dosta güvendim…
Günlerim kabir sessizliginde HIZLA geçiyor.
Farkım şuki ÖLÜ’DEN; Nefes alıp, yaşıyorum.
Olaylar benliğimi kemiripte HARAB ediyor.
Dünya’nın binbir GARİP hâl’lerine şaşırıyorum…
Eksiğime, yarımlığıma, bakmadan KUSUR’UMA.
Ona buna HATA bulup, tenkit etmek hoş geldi.
Dokuz köyden kovarlar kalırsın TEK başına.
Sadakat’la bağlı kalanı gönlüm BAŞTACI etti…
Kahrolası gurur, kibir önce SAHİBİNİ yaralar.
Aslı yoktan İFTİRAYLA Maznun’a kara çalar.
Hafif bir boşluk sezmesin şeytan anında dalar.
Ah bu fırsat kollayanlar insanlıktan vaz geçiyor…
Fitne SIRNAŞIK belayımış yer buluyor kâlp’lerde.
Tereddüt, şüphe sıgınagı tohum eker KARDEŞ’LİĞE.
Yumak yumak ZEHİR SAÇAR hem dipte en köşede.
Dostlugu berhava ederek gönül’lerde YERLEŞİYOR…
Sermedim önce nasihati kendime BİLDİRİRİM.
Küstürdükçe CAN dostumu, düşmanı güldürürüm.
Samimiyet SINAV’INI bilmem nasıl sürdürürüm.
Ümit, korku arasında hesap günü YAKLAŞIYOR…
Sermedkadir…LU…11.04.1997…
Sermedin sayfası: ( www.sermedkadir.de )