Hâya’da imanla İLGİLİ birbirinden ayrılmaz.
Mezhepleri geniş olan DİŞİSİNİ kıskanmaz.
ÇAĞDAŞ modern takılırmış yüzleride kızarmaz.
Sırat, mizan, hesap gününü; sanki ŞAKA sanıyor…
Bakan göz görmez olup KULAK’LAR duymayacak.
El’ler yana düşerken ayak adım ATMAYACAK.
Dedikodu, ğıybet yapan PİŞMANLIĞI tadacak.
Mazeretler dünya’daymış orda işe YARAMIYOR…
Yüzün solmuş bedenin SOĞUYUNCA çaresiz.
Ruh çıkınca BEDENLER kendi başına sessiz.
Vâkıf olsada ölüm gerçeginden HABERSİZ.
Örnegi musalla taşında ama İBRET almıyor…
Hangi yüzle VARACAĞIZ yaradanın huzuruna.
Tevbe kulpuna SARILALIM yetişecek imdadıma.
Mazeret bulmak NAFİLE bir ayağım çukurda.
Dilin senden TARAF degil bildigini anlatmıyor…
Kul’lara kul’luk YAPIYORSAN ne çareki yalnızsın.
İlah bildigin cüceyi çok ararda BULAMAZSIN.
O da kendi CAN derdinde istesende varamazsın.
Putçuluktan FAYDA gelmez diyorsamda duymuyor…
Şerefinle YAŞA sermed akıl sana verilmiş.
İsyan sembolü NEMRUT gurur’una yenilmiş.
Asalak firavun KİBİRİ Musa’ya ezdirilmiş.
Seven sevdigiyle OLACAK desemde anlamıyor…
Sermedkadir…LU…16.02.2001…
Sermedin sayfası: ( www.sermedkadir.de )