KATİL, MAZNUN KOLTUĞUNDA…

Bunca DECCAL hükmünü sürdürürken suskunum.
Taşlar baglı, sapkın KUDUZ sereserpe geziyor.
İnancıma kast edilirken yine kaçtı HUZURUM.
Eli kolu baglı kalmak acı, HÜZÜN, elem veriyor…

 

Hergün başka bir ĞAİLE yıpratır bedenimi.
Olumsuzluk çemberinden ÇIKMAK niyetim.
Çaresizlik vesveseyle sıkıştırır YÜREĞİMİ.
Şükür SANA yarabbim iman’ımdır servetim…

 

 

Bir hayvan hürriyeti AĞZI olan konuşuyor.
Her gördügü rüya’yı HÂKİKATE yoruyor.
Kılavuzu şeytan bilmiş iblis İLE yarışıyor.
Katil maznun koltugunda MUHASİP olmuş…

 

 

Riyakarlar ne deseler İHANET sonucunda.
Kıblesi tek olmayanlar MEZBELEDE yüzüyor.
Bilmiyorki vazgeçemem; ölüm olsa UCUNDA.
İsyankar çete kurmuş İTİKÂDI taciz ediyor…

 

 

Cehalet çukururundakiler ÂLLAME havasında.
Alimlerin SUSKUNLUĞU huzurumu bozuyor.
Madde öne geçmiş ŞU zamane dünya’sında.
Gözü doymaz inkarcılar karun’u da SOLLUYOR…

 

 

Kapıların açılması tabiiki ĞAYRETE bağlı.
Sermedim ÖMÜR sermayesi hızla eriyor.
NE firavun, Nemrut ne de bir Şeddat kaldı.
Korkma; RABBİM dostlarını seviyor, sevdiriyor…

 

Sermedkadir…LU…13.11.2011…

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.