Bir varmış bir yokmuş denilirken bu ömre.
Bari dip notuna ebedi ŞERH düşebilsek.
FÂNİ olduğumuzu bilerek hazırlansak ölüme.
Sevilen ZATEN seven’indir keder’lenmesek…
Fazilete çağıran NASİHATLE ses versek.
Allah aşkı gönüldeyken İTAATA yönelsek…
Madde âleminden SONSUZ manâ umman’ına.
Bizi götürecek VASITA, bir vesile edinsek.
Muhabbetle varabilsek sevilenin YANINA.
Cennet NİĞMETLERİ içinde gezinebilsek…
Hayırlı bir SADÂ olsak Dua eden dillerde.
Allah aşkı nakşetsek HER İmanlı gönülde…
Ebedi YURT bulsak sığınacak mesut, huzurlu.
Darıltmadan, kırmadan her haliyle UMUTLU.
Ruhumuza şevk veren İLAHİ neşe doyumlu.
Mukaddes MEKÂNLARA ebedi girebilsek..?
Sevgi eksek ğayretle yorulmadan didinsek.
Mükafat verilirken BEREKETLİ sevgi dilensek…
Bir çizginin ötesinde CANLI’YA uzak degilki.
Ölüm; yokluk, hiçlik, EBEDİYYEN bitiş degilki.
Toprak sarar sermedi çaresiz REÇETE neki.
Yeterki Hesap, mizan güzel olsun BAHTIMIN…
Allah rızasına uyğun hakkıyla VUSLÂTA ersek.
Şanlı RASÜL (s) sancağı altına bir girebilsek..?