Yıllar varki UZAK kaldım unutulmaz yerlerden.
Nice hayallerim DEPREŞTİ mazi’deki resimden.
Ecdat yadiğarı kağir, ahşap, KERPİÇ evlerden.
Hatıra’lar canlanırken gözde YAŞLAR birikmiş…
Bagları var türlü çesit MEYVE bitirir.
Dağında Ova’sında tepe – bozkır GEZİLİR.
Oralardan ayrı kaldım GÖNLÜM üzülür.
Yine o yerlere DÖNMEK budur dilegim…
Öyle bir MEMÂN Kİ; dağ eteği yüksekçe.
Cennet misalidir köyüm çalışıp EL isledikçe.
Neler GELMEZ elimizden gönlü gönle verdikçe.
Dünyayı DOLAŞSAM nafile unuturmuyum…
Evliya tepesine ÇIKSAM sevdiklerim çağırsam.
Namaza durulmadan SAF’IN arasında bulunsam.
Bayramlarda TÜRLÜ Mantı’lara kaşık sallasam.
Geçen günün ANI’SINI yadetmeyi unuturmuyum…
Güzel vatanım deyince mutlaka aklıma GELİR.
Yurdundan ayrı KALMAYAN hasretmi bilir.
Paşapınarı, İnüstü, BÜYÜKGÖL sayarım birbir.
Dikmen ZİRVESİNDE mola veresim geldi…