SEN  YARATTIN,  YİNE  SANA  DÖNECEĞİZ…

Bir  acılı  haber  yine  KULAĞIMDA  çınladı.

Genç  bir   BEDEN   dar’ı  bekâ’ya  göçmüş.

Hesap   gününü   DÜŞÜNDÜM  içim  sızladı.

Zaten  inanmışız; nihayeti  O’NADIR  dönüş…

 

Bütün  sevdikleri  YÂS  içinde aglıyor  şimdi.

Andıkça  güzel   GÜNLERİNİ  çoluk, çocuğu.

Nasılda   KISAYMIŞ   ömür   ecel’de  geldi.

Upuzun  yatırmışlar  çıkmaz  ARTIK  soluğu…

 

Daha  dün   ÇOCUK’TU, Umut  dolu  biriydi.

Kozaklı’dan gelmişlerdi  ANA, Baba, kardeşi.

İki VAĞON arasındaki  kader anı bilinirmiydi.

Acı, HÜZÜN içine boğuldu  dostu, çocugu, eşi…

 

Nasıl  DUA  etti  bilinmez  Mekke’de, Medine’de.

Muhammed  ümmetini  DARDA  koymaz  yaradan.

Er, GEÇ  varacagız  huzura  af  bekleriz  ümitle.

Sırat, MİZÂN geçtikçe İmanımız  gönülleri arıtan…

 

Rabbim  SABIR versin  sevenine  gönülleri  mahzunken.

Allahım  alma  bizden  nolur  senin   aşkın  GEREKLİ.

Her  an  rahmetine  güveniriz  NEFES  alıp  verirken.

Rabbim  Sen YARATTIN  yine sana döneceğiz  demeli…

 

Sermedkdir…LU…07.09.2010…

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.