KİMSE  EV’DEN   ÇIKMASIN…

Maraz, MUSİBET bir  kahır  sıhhatime.

Nerden  gelir  ENDİŞE, engel  nefsime.

Morâlleri  düşürür  otururken  SİNE’ME.

Keyfimi  sıfırladı; Öteleri  HABER  verir…

 

Bir  minnacık  VİRUS  bedene  girdi.

Sağlıklı   BÜNYE’Yİ  tedirgin  etti.

Koskoca  VÜCUDU  yerlere   serdi.

Ne  kadar  ACİZ  olduğumu  söyletir…

 

Halbuki  daha  göreceğim  günler  VAR.

Hayâller  kurar  nefsim  PLAN   tasarlar.

Hızlandıkça  TAD  veriyor  Dünyama  yıllar.

Hayatın  merkezine  Bitmez  EMEL  yerleşir…

 

Sanki  bitmeyecek  yolumuz  uzanırda UZANIR.

Zaman  hızla  eridikçe  YAŞAYANLAR  sızlanır.    

Ömür  ne  ki  kısacık; KIRK’TAN  sonra hızlanır.

Hüzün  duyar  üzülürüz   SEVİLENİN   göç´üne…

 

Gözyaşıyla, esefle, üzülmek  tabiiki  GEREKLİ.

Birde   İMTİHANI   kaybetmişsek   sonu  çileli.

Neye  yarar  dünya  malı   ömür  KISA  sûre´li.

Allah   KULUNA  vekil, tevbe  ettim  suç’ uma…

 

Kim  ister PİS Virusü; Aman   bana  dokunmasın.

Modern  veba  KORONA  bedenime  bulaşmasın.

Dünya Teyakkuz  içinde KİMSE  evden  çıkmasın.

Ciddiye  ALMAK  evlâ’dır; Sağlık, Sıhhat  bulalım…

 

Sermedkadir…LU…06.04.2020…

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert