Maraz, MUSİBET bir kahır sıhhatime.
Nerden gelir ENDİŞE, engel nefsime.
Morâlleri düşürür otururken SİNE’ME.
Keyfimi sıfırladı; Öteleri HABER verir…
Bir minnacık VİRUS bedene girdi.
Sağlıklı BÜNYE’Yİ tedirgin etti.
Koskoca VÜCUDU yerlere serdi.
Ne kadar ACİZ olduğumu söyletir…
Halbuki daha göreceğim günler VAR.
Hayâller kurar nefsim PLAN tasarlar.
Hızlandıkça TAD veriyor Dünyama yıllar.
Hayatın merkezine Bitmez EMEL yerleşir…
Sanki bitmeyecek yolumuz uzanırda UZANIR.
Zaman hızla eridikçe YAŞAYANLAR sızlanır.
Ömür ne ki kısacık; KIRK’TAN sonra hızlanır.
Hüzün duyar üzülürüz SEVİLENİN göç´üne…