UNUTMAK NE MÜMKÜN…

Türkiye’nin  bahtına  KARA   bulut’lar  çöktü.

Bıktım Devrimci soysuzdan boynumu büktü.

Yüzlerce  GENÇ  çaresizin   kan’ını   döktü.

 

Kendi  milletine  EYLÜL’DE  silah  doğrulttu.

Sözde  ŞEREFLİ  Asker’miş  tuz  bile  koktu…

  

Modern  katil  darbeciler  KENAN   ise  celladı.

İşkence  dayak  falaka’yla  STALİN’İ  yakaladı.

Faili   meçhul   bin’lere,  on  bin’lere  FIRLADI.

 

Bilmem  NASILl  yatarsın  baş  yastığa  koyunca.

Vicdan, merhamet  sözcükleri  manâsını  bulunca…  

 

Hani  denilir  ya; GÖZ’E  göz, dişe  diş.
Umudun  üstünü  örter  EYRETİ  gidiş.
Değerler  harcandıkça MUHÂL yükseliş.

 

Sabırları   zorluyanlar  BELÂ’SINI   bulacak.
Er  geç  ZULMÜN  sırrını  araştıran  çıkacak...

 

Çek  elini  artık  RUH’A  can  versin  beden.
Güdülmeye  MEYİL  yok neticeyi  bilmeden.

Sağ, SOL  çekişmesi  sanır  dava  bilmeyen.

 

Hak, BATIL  mücadelesi  ebediyyen  sürecek.

Aslını  neslini  unutan  bataklığa   DÜŞECEK…

 

Zulümle  ABÂD  olunmayacagını  anlaman  lazım.

Zamane   dikta  şef’ine   var   tabiiki   İTİRAZIM.

Modern MAMAK cani’si  işkence  de  son  adım.

 

Dört  kol’dan   EMİR  verdi  darbeci  komutan’lar.

Sermed  büyük  FELAKETE  Lâyık’tır  unutanlar…

 

Sermedkadir…LU…12.09.1980…

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.