İLİM,  ÂMEL   UNUTULMUŞ…

Öğüdü belleğimde  Üstadım’dan dinledim.

Terütaze  ZİHNİMDE  tek  satırı  silmedim.

Yaşayan GÖRÜR  derler  esef ile  izledim.

İlim, ÂMEL unutulmuş  dedikodu  yoğrulur…

 

Deve   misali   gibi  DÜZ   yerimiz  kalmadı.

Halâ BOZMA derdinde  bazıları  uslanmadı.

Devrimci, SOLAK ne varsa Şeriata çullandı.

Politika  ZOR  Zanaat  döne  döne  yorulur…

 

Bunca ters  YÜZ  edilmiş mukaddesata  bakıp,

Salim  kafanın  ÜRÜNÜ değil  diyorum yapılan.

Ata’lara, doğa’ya  taparlar  yaratanı  BIRAKIP,

Manevi değerler, VİCDAN  beş  paraya satılan…

 

Korku  ÜRKÜ  ne  ki  bilmeseydim  ezelden,

Evladım  iyalim tabii  YARADANA  emanet.

Hesabımı  alsaydım  kahpe   DÜZEN’DEN,

Kimsenin  yanına  kalmasın  BUNCA ihanet…

 

Çocuk  olsaydım  KIR’DA fütursuzca  oynayan.

Aklım  ermeseydi  KEŞKE  yasakların künhüne.

İşsiz  güçsüz  gayesizce  BOŞ  adımla dolaşan,

Müslüman’ım  diyenin  pel  PEL  baksam yüzüne…

 

Bakırköy’de  zincirlenen  MECNUN  olsaydım,

Hani DAĞ  başını duman almış marşıyla coşan.

Yinede  TERS  geliyor  bana  bunca  varsayım,

Sermed sara’lıymış  nicedir  etrafımda dolaşan…

 

Sermedkadir… LU…2104.1983…  

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.