Uzak kaldım ÖZLEM adı Vatan’dır.
Vatan hasretine UĞRAK oldu yıllardır.
Narin minareleri sanki ARŞ’A dayanır.
Ezan sesi yükselirken kible’de yönüm.
Söz geçirmek NE mümkün yaralı gönlüm.
Hızlı adımlarla SABAH vakti yürürken.
Abdest SUYU dirseğimden damlarken.
İmam tekbir ALMADAN niyet’lenirken.
Huşu ile NAMAZ’A dahil olsaydım.
Makûl adım’larla SAF’A dursaydım.
Mahmur gözler İLE Sahur’da yerken.
Bir RAMAZAN sabahı Kur’an okurken.
Tek bir HAKİKÂT var tekbir solurken.
Ders HALKA’SI kurulmadan varsaydım.
Tasdik EDİP zikir divan’ına dursaydım…
Ayet, HADİS eşliğinde Berrak’ta.
Yasaklardan, haramlardan UZAKTA.
Her Allah deyişte MSÂK aklımda.
Kul olmanın BİLİNCİNE varsaydım.
Dostların meclisinde SADÂ olsaydım…
Kader gerçek NE çıkarsa bahtında.
Bayram GÜNÜ kardeşliğin tadında.
Ziyaret VESİLE yakınlaşma adına.
Sermed SON nefes’te iman’ımla olsaydım.
Bir adım gelene bin MİSLİYLE varsaydım…
Sermedkadir…LU…05.06.1983…