Aydınlık GÜLEN yüz’e.
Hasretim SÜZEN göz’e.
Seven GÖNÜL ne yüce.
Sızlanma GEÇTİ gülünce.
Gözyaşı KALMAZ sevince…
Küskünlük KÂLBİ yorucu.
Somurtmak MORÂL bozucu.
Tutma kırğınlık ORUCU.
Tebessüm YAKIŞIYOR desem.
Hüzün, ELEM, keder’i gömsem…
Tabiat BAHAR’LA gülerken.
Dört Mevsim’le DERS verirken.
Kasımpatı, GÜL, Sümbül dererken.
Papatya demetiyle TUT ellerimi.
Hayat’tan ZEVK alırız değilmi…
Her şeyin BAŞI saglıkmış.
Darğınlık MÂZİ’DE kalmış.
Sermed hayâlini DALMIŞ.
Saadet RÜYA’DA kalmasın.
Mutluluk SERAP olmasın…
Sermedkadir…LU…16.07.1983…