Vah benim BOŞ kalan el’im.
Tutunacak DAL ararsın.
Bazan görmeden bakarsın.
Uzanırda TUTAMAZSIN.
Kucaklayıp SARAMAZSIN…
Vah benim KUSUR’LU dil’im.
Kelâm’ın EN güzelini seçersin.
Duygu sel’ine ACİL düşersin.
Üslubunu ÖZEN, itina’yla dizersin.
En YAKIN dostuna duyuramazsın…
Vah benim yorğun ayağım.
Sakın YOL alma harama.
Kulak TIKAMA yâran’a.
Yanlış SÖYLEME soran’a.
Hata’ya, günaha ADIM atarsın…
Vah benim YARALI kâlbim.
Muhabbet BESLER dünya’ya.
Riya, HASED, Kin taşıma.
Çiğ SÜT emen’e darılma.
Beni bir tek SEN anlarsın…