Yaşantının ğayesi KUL olmaktır Allaha.
Emirleri, yasakları öürenmeden olurmu ?
Bilmiyordum demek yakışırmı İNSANA.
Yazılan kitabı okumak bu kadar zormu..?
Dogduk, BİRGÜN öleceğiz varmı çaresi ?
Otlar gibi bir mevsimlik CANLI degilim.
Olmasınmı yaşantımın prensibi, İLKE’Sİ ?
Aynı görme aklım VAR, hayvan değilim…
Yine boşboğazlık SANILACAK belkide ?
Ama yazmam lâzım diyor YİNE içgüdüm.
Kemiklerim çürüse de kabrim, SİN’İMDE.
Yaşayana fayda verir sanıyorum öğüdüm…
Fikri yozlaşmaya bende ÇANAK tutarsam,
Neye yarar kişiliksiz, SİLİK şahsiyyet ?
Önüme gelene bağlanıp kul, köle olursam,
Bozuk karakter’den beklenirmi meziyyet..?
Mezhepsizler fink atıyor, felsefe silahları.
Geçmise sünger çekmekte Akademik hocaları.
Rivayete set çekerler, KURU akıl kanıtları.
İlmen cevap ver dersin besbelliki saçmalıyor…
Yorumları, tevil’leri hep şahsına münhasır.
Nerde delil, MESNEDİ anlat hadi utanma.
Müsteşrik ŞÜPHE saçmış bilmem kaç asır.
Yâve’leri çok duymuşuz yeter boşa yırtınma…
Okumayan, ögrenmeyen MİLLET cahil olacak.
Şeytanın bedelsiz asker MİSLİ ile sapacak.
Allah vaad etmis KUR’AN ebedi yaşayacak.
Sermed aldırma sen; hepsi ÜÇ, beş ukelâ…