Pişmanlık, NEDAMET faydasız derler.
Hayatın keşkesi yok diyorlar BİLENLER.
Lakin ümitsizligi beyinlerden silenler,
Üzülüp, kahrolmak yersiz işlediğin günaha.
Tevbe KULP’UNA sarılır sahip olan imana…
İbadet MÜ’MİNE özel maruzatım Müslümana.
Vahh benim ğaflet’le kaçırılmış Namaz’larıma.
Hayıflanıp üzülsekte GİZLİ kalmış suç’larıma.
Esef ki GÜNEŞ doğmuş göz uykuya yumulmuş.
İnşaallah kaza SECDEM imdadıma kavuşurmuş…
Ne kadar güzel şey; her zaman ümitli olmak.
Salih mümin’le bir olup namaz safı paylaşmak.
Kardeş bilip inananı gönüllerde TAHT kurmak.
Bazan hayâl kimi gerçek ümidimle avunmuşum.
En GÜZEL duyğu tanığım huzur bulmuşum…
Degilmiki iki günlük yola yetecek azık ararken,
Şu yalan dünyada deste deste PARA yığarken,
Nefis elinde oyuncak gibi daldan dala konarken,
Süre belli bilmesekte ACİZLİĞE tutunmuşuz.
Bir bakmışsın gelip çatan ecele ESİR olmuşuz..
İmanla çene kapamak Sermed’imin hayâli.
Gurur, kibir belasından uzaklaşmak meramı.
Günahıma tevbe dedim ACİZ kula ikramı.
Korku ÜMİT arasında bekleşiriz havf ile.
Rabbimin iradesi ASIL ne söylesek nafile…