Bir mazluma el uzatki kalben huzur duyasın.
Haram yiyiciler hayırlara rüya yormasın.
Sadaka ver, infak et, El duymazsa duymasın.
Yerdım etmek fazilettir SEVENİ çok.
Hakkın mükafatına ulaşmayan ÂMEL yok…
Madde ile kör olan göz kanaatan anlarmı ?
Maneviyat yoksunuysa saygı hürmet duyarmı.
Dünya mülkü senin olsa havsalana sığarmı ?
Yetim, ÖKSÜZ,fukara madde eksik hüzün çok.
İnsanlığa yabancıysa, Refah nakıs, Huzur yok…
Nedir bu öfkeler, hırçınlıktan ne beklersin ?
Akıl, mantık, ilimle yoğrul CÜMLE sevinsin.
Sevgi, muhabbet, dostluk yaraşır insan için.
Selam, hâl, HATIR soran arkadaşı dostu çok.
Nefret dolu gönüllerde muhabbete geçit yok…
Makam, mevkii, rütbe hepsi gelip GEÇİCİ.
Dünya MALI dünyadadır taşıyan emanetçi.
Rabbim buyurmuşki; her BİR canlı göçücü.
Arasat’ta kalmayalım GAİLESİ derdi çok.
İman eden müslümana Ahirette zillet yok.
Örnek, ÖNDER olmaya peygamberim yetmezmi.
Bırak nefse kul olmayı, heva heves sönmezmi.
Vakit saat geldiginde Sermed ömür bitmezmi.
Mükafat’ta ceza’da HAK söyleyecek laf’ım yok.
İman yoldaşın ise korkma; endişeye gerek yok…
Sermedkadir…LU…21.05.1984…