Mutedil bir yaşantıya fitne çomağı sokar.
Akbaba, kuzgun, karğa daima leşe konar.
Haramlara aldırmayan pisliğe burun sokar.
Gayrı meşru çabaların sonucudur kargaşa…
Anarşik ortamların vazgeçilmez görüntüsü.
Meşruiyyet bekleyenin endişeli ürküntüsü.
İblise kul olanların dünyadaki çirkin süsü.
Münafıgın tutamagı, arzusudur kargaşa…
Menfaatı her ŞEYİN üzerinde sayıyorsa.
İnsanlıgı madde bilip beş paraya satıyorsa.
Hayırlara sırt çevirip kötülüğü yayıyorsa.
Şahsiyyeti siliklerin son duragı kargaşa…
Ne devlet umurunda, milleti hiçe sayar.
Sivil asker farketmez ki anında kayar.
Cesaretten nasipsizler fare inine sığar.
Devrimcilik İlletiyle yıkar geçer kargaşa…
Medya zaten yanında dayanağı yalan haber.
Şer işlerin yardakçısı hayırlara set çeker.
Alçaklık ATA yadigarı maneviyata söver.
Hakaretten çekinmiyor,adı melun kargaşa…
Savaş açmış huzura kuduz hayvan misali.
Tarihiyse çok karanlık vardır nice emsâli.
İsyankar UZAK dursun Sermed’den gayri.
Hata, kusur, günaha çanak tutar kargaşa…