KARAMSARLIK ÇÖKER BAZAN…

Sınanırız dünya’da MİAD’INI bilmeden.

Bazan neşe, biraz keder ömür sürerken.

Üzüntüye  boğuluruz  acı haber alırken.

Duyğumuza mağlup Rahmetine muhtacız…

 

Bir çizginin ÖTESİ  desekte  çekiniriz.

Belki GÜNAH  endişesi korku  besleriz.

Bilinmezlik GAYB halbuki  anı  bekleriz.

Önümüzde UZUN  yıllar  umut  görünür…

 

Bel bağlayan yanılıyor  bu cihanın  malına.

Yine bir dost veda  etmiş  yalan dünya’ya.

Vakit, saat şaşmıyor gerek yok sızlanmaya.

Allah  rahmet  etsin  Dua’sıyla  yolcularız…

 

Vazgeçilmez  sanılanlar  TOPRAK altında.

Ecel  belki çok  yakın  ebediyet  sonunda.

Her  canlı  ölüm  TADACAK  acı   olsada.

Allah  BİR Ahiret  hak  itikaden  söyleriz…

 

Ağa, bey denirdi  şatafatlı  KONAK sahibi. 

Rabbim dünya nimetiyleleriyle donattı seni.
Dar’ı  bekâ’ya  göçmüş  BERZAH’TA  şimdi.
Ruhuna   Fatiha  YAZILMIŞ   mezar  taşına…

 

Karamsarlık  çöküyor böyle bazan apansız.
Ğam yükünü taşıdım dertlerimle  ortaksız.
Mahvolursun Sermed; sakın kalma kararsız.
Sonra  çare  bulamazsın akan gözün  yaşına…

 

Sermedkadir…LU…21.10.1999…

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert