Eksiğime, yarımlığıma, bakmadan günahıma,
Ona buna hata bulup,tenkit etmek hoş geldi.
Dokuz köyden kovarlar kalırsın tek başına,
Sadakatı diliyorken RİYAKÂRI çöreklendi…
Günlerim kabir sessizliginde hızla geçiyor,
Farkım şu ki ölü’den hayat’ta yaşıyorum.
Olaylar benliğimi kemirip HARAB ediyor.
Nasıl direniyorum dertlere anlamıyorum..?
Selamını kesmeyen bir dosttur özledigim.
Çok şeymi bekliyorum hayat’tan yoksa ?
Bir samimi sırdaş, yarân sözün ettiğim,
Menfaatsız, umarsızca karşıma ÇIKSA…
Kahrolası gurur,kibir önce sahibini yaralar.
Aslı YOK iftirayla düşünmeden kara çalar.
Hafif bir boşluk sezmesin hemen tırmalar.
Ah bu fırsat düşkünleri VİCDAN inletir…
Sermedim NASİHATİ kendime öğütlerim.
Küstürünce can dostumu keşke’ye yönelirim.