O son günde; ıssızlık, yalnızlık arkadaşım olacak.
Nasıl bir ürperti duyarım acep ruhum nolacak ?
Sen kefil’sin Yarabbi kulun yalnız KALACAK.
Rahmet’ine İNANDIM yere göğe sığmıyor.
Râhim sıfatın yetişir ACİZLERİ koruyor…
Kelimeyi şehadetim EĞER dil’de olmasaydı.
Kimden medet beklenirki ayaklarım kaysaydı.
Bunca nimete kapalı nankör İblis aldatsaydı.
Yüreğimde burkuntu sual cevap heceliyor.
Cennette hak Cehennemde layık olan giriyor…
Nasıl aceleci olduk tıpkı ÖMRÜMÜZ gibi.
Gün, hafta, ay, yıllar dakikamı, saniye’mi ?
Mü’min BEKLENTİ içinde Niyaz’da eli.
Tevhid bütünlüğü ESAS Ümmete yöneliyor.
İslam Sancağı ALTINDA huzur ümid ediyor…
Bahar, yaz, güz derken işte kış geldi çattı.
Yapraklar kendini toprağın bağrına ATTI.
Allah ölü toprak’tan EŞSİZ canlı yarattı.
Kader, KAZA mucibince ömür sürüyor.
Kefen bezine sarılıp yine ona dönüyor…
Beş VAKİT Namaz yoldaş olsun yanına.
Kısmetinden gayrısı YOK ne kalırki şaına.
İblis ORTAK olmasın sıkı sarıl İman’ına.
Kelimeyi ŞEHADET Mü’min kâlbi seçiyor.
Ümit KORKU arası böyle günüm geçiyor…
Sermedkadir…LU…26.08.1983…