Altı kol’dan saldırıya alışmıştık yıllardır. Vaatkâr demokrat aldatmakta üstaddır. Örneği, önderleri Aristo’dur, Sokrat’tır. Hulağu’ya özenenler İNKILABI yazıyor…
Bu nasıl bir düzen ki karar veren başkası. Giyim, Kusam, yaşantıma HAKİM sulta’sı. Yeme, içme, konuşma, peki daha sonrası, Özgürlüğü savunurmuş söyleyince kızıyor…
Başı öne eğmek, kul’a kul’luk yakışırmı ? Zayıf İRADEYLE hükmetmeye kalkışırmı ? Eza , cefa’dan bıktık hürriyetsiz yaşanırmı ? Taşlar bağlı ne yazık ki Asayişi koruyor…
Adam olduk sanıyorlar, Jaketay’ı giyince. Modern aydın görünürmüş VİSKİ içince. Ne kadarda yapmacık hareketi SÜFLİ’CE. Şahsiyeti unutan modern, çağdaş oluyor…
Tutki yaktık gemileri bakarmıyız enğele ? Onur’undan bahseden bugün koşulsuz köle. Halkına diş bileyen AKIL dağıtıyor el’e. Şahsiyete muhtaç aydın kahır soluyor…
Kızıl görmüş BOĞA gibi öfke dolu suratı. Gurur, kibir ABİDESİ sanki geçmiş sıratı.
Sosyolojik SOL kokuyor düşünce, şuuraltı.
İsyan bayrağı AÇILMIŞ önde yürüyor…
Unutmak MÜMKÜN değil O kin’li bakışları. Suratından nefret çağlar çatılıdır kaş’ları. Zamane’de yoğunlaştı Harbiye’nin marşları. Üzülme, gevşeme Sermed Kur’an OKURSUN…