Kendini ulu hakim yerine koyan,
Nice firavunlar geçti dünyadan.
Bir sinegin VARLIGINDAN acizlik duyan,
Nemrutlara bas egdirdi ulu yaradan…
BASIM göge degecek sanan cüceler,
ASAGILARIN ASAGISINDA aciz niceler.
Küfür alemine ÇIGIR açan öncüler,
SAHTEKÂRLIK MAKAMINA kurulacak sonradan…
Gözü yükseklerde, BASI sanki semada.
Azameti zirvelerde, gurur DAGINDA.
İmandan haberi yok, AKLI fikri doga´da.
ANITKABiR mabet oldu, beklentisi saman´dan…
Ne kadarda UZAGIZ, nefret duyar AÇIKTAN .
Düsman üretir oldular parti, dernek,ocak´tan.
Her sey serbest iMANSIZA BIKTIRDILAR yasak´tan.
Bilmiyorki çok güçlüyüm beslenirim KURAN´dan..!
Yolun sonu degilki, bir imtihan DÜNYASI.
Eza, cefa verselerde GÜLiSTANDIR SONRASI.
Ebediyet âleminde salih kul´un HÜLYASI.
İman bâki oldukça korku yok ALLAHSIZDAN…
Nefret saçan DUDAKLARI ne YAZIK çürüyecek.
Şirk tutkunu mahluklar cehenneme girecek.
O gün ilahi huzurda hesap HIZLA görülecek.
Allah kuluna vekil, Sermed umutlu Rabbinden…
Sermed
10 Nisan 2001