HEYKELLERİ  BİLE  SARHOŞ…

Meyhane mekânıysa akşamcının dostu şeytan.

Çilingir sofrası kurdurmuş alkol duvarını aşan.

Şarap çare olur sanmış kafasını sarmış duman.

Ayyaşları anlamak zor, heykel’leri bile sarhoş…

Medeni’lik  tekel’inde  sahte nazik  hâlleriyle.

Çağdaş olma sevdası; gözü batı’lı  mahzende.

Fransadan getirecek, beş yüz yıllık hayâlinde.

Fincan, kadeh, sürahisi damacana bile sarhoş…

Beybabası küfe’likti, soyu, sopu  ayyaş gezdi.

Bed  sesiyle nara atar mahalleli tümden bezdi.

Pisliğinde sızmış kalmış yine üslubunu bozdu.

Rezil geldi, zelil gider  yol arkadaşı da sarhoş…

Dini, imanı  içki; İslami  hüküm’den mahrum.

Şeriata baştan karşı, kafirde yok böyle yorum.

Medya ezeli küfür aracı düzenler açık oturum.

Kavğa, döğüş, şamata  yandaşı dünden sarhoş…

Dört  kelime  edemez, fikir, sanat  sayıklarken.

Çipil gözü  mahmurlaşır sanal çam’ı  yıkarken.

Ata  iz’ine  müptelâ  rakı’dan  medet umarken.

Hayâl gücü sınırsız, yonttuğu heykeller sarhoş…

Rakı, şarap, bira, konyak zıkkım kökünü içer.

Sanat  adına  mihrâp’ta  üryân resim’ler çizer.

Dönme’den dede’si önderi; cami duvarına işer.

Cemâl Reşit Rey örneği ressamları bile sarhoş…

Sermedkadir… www.sermedkadir.de.  

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert