Hergün aynı suratları görmekten,
Küfürlü sözlerine sitem etmekten,
Dolambaçlı, kaypak yoldan gitmekten,
Beni bana bırakın, hâlinizden sıkıldım…
Taştı sabrım diyorum nezaket yaramıyor.
Uzatılan ellerim daima boşta kalıyor.
Vatandaşız desekte yerimiz daralıyor.
Dayatmacı, işkenceci zalimlerden sıkıldım…
Yazı yazan aydın iz’andan yoksun.
Konuşan muhabir kinle dolusun.
Reva mı? Zulümkâr herifler iltifat görsün.
Adaletten bîhaber savcı’lardan sıkıldım…
Beş vakte çıktı şimdi kabir saygısı.
Saatlerce dikilirler olurmu ki faydası?
Din icat ediyorlar, laikler fikir babası.
Çekilmiyor sahtelikler, yüzsüzlerden sıkıldım…
Zinde gücler zinhar taviz vermiyor.
Allah diyen Müslümanda çile bitmiyor.
Okullarda, kışlada sefillikler sürüyor.
Haksız, yersiz azar işitmekten sıkıldım…
Dayatmacı ilkeleri benimseyen iktidar.
Asker, sivil formülleri akla zarar.
İslam’a cephe alırken ateist yazar,
Sermed’im boş oturmaktan sıkıldım…
20 Kasım 1999
Sermed