Dostun SİTEMİNİ benliğimde hissettim.
Hüzün duydum taa İÇTEN içe yoruldum.
Aciz kulum öylesine; yok ki HÂSLET’İM.
Toplum bünyesinde yalnızlıktan YORULDUM…
Eline, beline, diline SAHİP çıkmayan.
Zındıklara LÂF anlatmaktan yoruldum.
Cehalet kabuğunu henüz KIRMADAN.
İctihada yeltenen sünnetsizden yoruldum…
Söz söylemek gerek BİLDİM konuştum.
Dinletmekse HAYLİ zor; artık yoruldum.
Aklıma TAKILAN bir soru sormuştum.
Alamadım cevabını bekliyorken YORULDUM…
Mesele’ler ÇÖZÜM bekler yıllardır.
Lâf üretmek ğayretinden yoruldum.
Manâ âleminde tükenirmi gizli SIR.
Aşikârla,ÂLENİ’YLE iştiğal’den yoruldum…
Yol aradım varmak için MENZİLE.
Kılavuza HASRET kaldım yoruldum.
Belâ’lara düştüm cahil DENSİZ’LE.
Ğayret’lerim BOŞA gitti yoruldum…
Tövbe sesli DÜŞÜNMÜŞÜM; ne yorulması.
Sermed sarıldıkça İSLAMA çareler bitmez.
Son Müslüman hayattaysa sancaklar İNMEZ.
Her NEFES’TE Kelimeyi Tevhid soludum…
Sermedkadir…LU…18.12.2008…