Zulmü görünce yumma gözlerini birgün senide bulur,
Bakmak başka görmek başka sonra dünyan kararır,
İçim yanar mazlumu suçsuz yere zindanlarda yatırır,
Sonra sıra sanada gelecek boş kafayı kuma gömersen…
Nasıl uykuya dalar başını yastıklara gömenler,
Haktan nasipsiz kalmış zulme destek verenler,
Yakasına yapışacak ellerden kurtulmayı beklerler.
Yazık adalet hissini külliyen vicdanından silersen…
Kuvvet sende olunca çok yüksekten konuşursun.
Magdur, mazlum, maznun’a agır darbe vurursun.
İlahi adaletten habersiz kanun, yasa uydurursun.
O çetin gün yaklaşıyor nasıl hesap vereceksen…
Hangi bahaneyi uyduracak emir ile hüküm veren.
Bukalemun karakterli savcı, hakim ocak söndüren.
Neden, niçin, nasıl diye sorularla beyinleri kemiren,
Pişmanlıgın zirvesinde cehennem gayyasına düşerken…
Adamına gire karara alışırsan şahsiyyetin zedeli.
Hukuku tersinden okuyanın cezası inanırım şeddeli.
Birde ihtikara, rüşvete alıştıysa insanlıktan silmeli.
Adalet mülkün temeli sözünü yerlerde sürüklerken…
Hukuk varsa devlet vardır; gerisini anlatmayın.
Süslü cübbeler içinde topluma hor bakmayın.
Birgün sizede lazım olacak adaletten kopmayın.
Keşke’ler fayda vermiyor nafile diz dögünürken…
Sermedkadir…LU…03.05.2014…