Lodos’tan esen rüzgar’lar dalgaları kabartıyor.
Fırtına,Yel, gök gürültüsü tedirginlik artırıyor.
Af bekleyen günah gibi endişemi çogaltıyor.
Tevvab olan Rabbın engin fazlı’na güvendim…
Nice gel gitler yaşarız sonumuzdan habersiz.
Çalkantılı hayatın neşeyle safa’sını süreriz.
Daha yeni ayrılmışken sevilenleri özleriz.
Huzur limanı bilerek Kur’anıma sarılırım…
Savrulup gitmekteyiz bir ömürlük cenderede.
Derin hüzün sarmalında elem’ler denizinde.
Mutlu, mesut yaşayanlar sevincin gölgesinde.
İncinen kâlp öfkesinden yaradana sığınırım…
Okyanusta muhkem dümenlere tutunsak.
Demir atsak derinlige ulaşmasa hile,tuzak.
Güvenli sahil olsa ğamdan, kederden uzak.
Türlü şeytan şerrini İblisten gelmiş bilirim…
Gençligimiz rüzgar gibi boran oldu mâzi’de.
Nasıl geçti bunca hayat yürek kaldı sızı’da.
Anlatmak ilim ister kaygıyı kısa şiir, yazıda.
Her sırrıma vakıf olan yaradana el açarım…
Med, Ceziri küçük görme hurikan’lar doguyor.
Hışımla gelen tsunami dünyamızı karartıyor.
İnsanoglu ibret almaz İsyanla meydan okuyor.
Kainatın sahibine Sermed; İtaatı farz bilirim…