Elimden bir şey gelmeyince GÖNLÜM darlanır.
Dilim müslümana zulmü ANLATMAKTA zorlanır.
Mazluma atılan kurşun taa KALBİME saplanır.
MUSİBET’TEN zevk alanı ebediyyen kınarım…
Leş KARGA’SI gibi üşüştüler yine İslam yurduna.
Malûm küfür tek MİLLET’TİR çare olmaz yarama.
Müslümanın MURTULUŞU için nice umut var ama,
Tesbih taneleri gibi DAĞILDIK asıl ona yanarım…
Mâlum acılar yine YÜREĞİME baskı yaptıkça.
Acizlik DUYĞU’SUYLA Rabbimden medet umarım.
Müminler üzerindeki eza,DAYATMALAR arttıkça,
Çaresizlik içinde hem ruhum, BEDENİMLE yanarım…
Acep varmıdır ÂLEM’DE bizim gibi duyarsız.
Cevapsız sorularımla YİNE kaldım kararsız.
Pısırıkça ÇENE çalmak nafile hemde faydasız.
Zulmü alkışlayan AHMAĞA acıyarak bakarım…
Zalimden ADALET beklemek tabiiki günah.
Uyuşukluk içinde yazıkki sinirlerim damar’ım.
Gözüm uykuyla BULUŞMADAN yine bir sabah.
Kader, kaza, İmanımla her zaman ÜMİTVARIM…
İnanırsan ÜSTÜNSÜN sermed endişe niye.
Adı batsın DÜŞMANLIĞIN sıkı sarıl sevgiye.
Allah aşkı yer etmişse huzur dolar SİNE’YE,
Zenginligim İMANIMSA daha kimden korkarım..?
Sermedkadir…LU…18.07. 2014…
Sermedin sayfası: ( www.sermedkadir.de )