Tarihi ŞUUR gerek nesil HEBÂ olmasın.
Şan’la, şeref’le dolu sayfaları kopmasın.
Ertuğrul, Osman, Orhan ÖZÜ unutulmasın.
Yıldırım’ın GÜR sesinde Bre Doğan duyarız…
Ulubatlı Hasan’ı düşündüm kahraman kimliğiyle.
Bir fazilet timsali koca Akşemseddin devrinde.
Hepsi yanıp tutuşmuşlar peygamber müjdesiyle.
Fatih Sultan Mehmedi CAN gönülden sevmişiz…
O şuuru vermek lâzım Molla HUSREV ilmince.
Fenari AKLA gelmezmi Şeyhulislam deyince ?
Edeb, Ahlak timsali Gurani’den ders dinlerse.
Sonuç Müslümandan yana İstanbula girmişiz…
Geniş bir UFUK Yarab; Yavuz Sultan Selimde.
İlim derya’ya dönüşmüş Paşazade İbni Kemâlde.
Damga vurmuş Mimar Sinan bellidir her Camide.
Baki ile Fuzuli’de anlatımı nede güzel bulmuşuz…
İslam birliğini kurmak için canla başla çalışmış.
Cennetmekan Abdulhamid düşmanları ağlatmış.
Ne çare ÜÇ BEYİNSİZ yürek’leri dağlatmış.
Kitap, Sünnet çizgisinden SAPTIĞINI görürsün…
Dilerim ecdadıma asla KEM söz edilmesin.
Şahlansın Anadolu’lum Din’ine KANAT gersin.
Ümmet olmak fazilet’tir Rasülünü dinlesin.
Anadolu dünya olmuş sınır kalkmış görürsün…