ÂR  DAMARI  ÇATLAYINCA…

Korku, dehşet, PANİK  havasını  yayan  utansın.

Yalan  haber  yazanların  vicdanları  SIZLASIN. 

Devlet  malı  YETİM  malı  bilmeyenler  kalmasın.

Namus, ŞEREF âhlak  derken  mâneviyat  bozuldu…

 

Hak  arama  SEVDASINDA  geçiyorken  günleri.

Tevafuken  hangi  noktalara  geldigini  UNUTTU.

Maceracı işsiz  güçsüz  KOPUK  bunca  serseri.

İsyankârlar  eylemiyle  huzura  DİNAMİT  koydu…

 

Baş  egdirir  İNSANA  böyle  kişiliksiz  adamlar.

Saygı, sevgi, hürmet  fakiri  hissiz  ROBOT’LAR.

Kızarırmı  bilmem  MAKYAJ’LI  meşin  surat’lar.

Samimiyet  sınav’ında   İLETİŞİM  ipleri  koptu…

 

Birgün  hata  ettiklerinin  BİLİNCİNE  varacak.

Utanıp  bin  türlü  ÖZÜR’LERİNİ  halka  sunacak.

Günü  gelince  mutlaka  SORUMLULUK  duyacak.   

Militana   DESTEK  olmak  belliki  son  umuttu…

 

Kalıbıyla  gövdesiyle  İBLİS’İN  hizmetine  âmade,

Şahsiyetsiz  adamları  neden  öne  SÜRERLER.

Zaten  riyakâr  SİMA’LARINDA  olmazki  perde.

Ar  DAMARI  çatlayınca  benliği  peşkeş  çekerler…

 

Sermed; neme  lâzım  kitabını  TİLÂVET’TE  ahâli.

Niyetleri  bozuklardan  bak  YILAN  bile  kaçıyor.

Akıl  nimetinden  yoksun  olan  REZALETE  seyirci.

Hak, adalet, haram,  helâl  SÖZLERİNDEN  yoruldu…

 

 

Sermedkadir…LU…21.01.2019…

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.