Tam dilimin ucundayken söylemekten VAZ geçtim.
İçimi boşaltmak varken sabır etmeye YÖNELDİM.
Öfkeyle kalkan ZARAR’DA başka vakte erteledim.
Boş laf kâlbe ağır gelir; Bazan susan KAZANIYOR…
Beyin yıkanmış bir kerre; NE söylesem anlamıyor.
Kapasite çabuk dolmuş müsbet KELÂM anlamıyor.
Saplantılar sahi olmuş MÜPHEM fikre şartlanıyor.
İlimden yoksun bedene öğüt, NASİHAT zor gelir…
Boşvermişler gezegeni Dünya; nice BİLGİ kirleniyor.
Tevhide gönül vermeyen sapık YOLLARDAN gidiyor.
Heva, heves TUTKUNLARI çabuk miras tüketiyor.
Ana, Baba terbiyesi bu ZAMAN’DA hor görülür…
Kazanç kapısı değilse okumaktan ZEVK almıyor.
Maneviyat topal kalmış; MADDİ gözle bakıyıyor.
Vakit akıp geçerken; Nice meziyetler YIKILIYOR.
Netice pişmanlık dolu; Sermaye’den ÖMÜR gider…
Her söze cevap değilse; Dilsiz ŞEYTAN olmayalım.
Bu hayat büyük İMTİHAN İnsan gibi yaşayalım.
Önümüzde FIRSAT varken keşke’lerden korunalım.
Vazgeçilmez insan dolu DUA bekleyen KABİR’LER…
Sermedkadir…LU…09.07.2018…