Vah benim yara’lı KÂLBİM.
Sevgiyle DOLU dünya’ya.
Yol BELİRLER tüm aza`ma.
Neşeli, Hüzün’lü DUYGU’MA.
Hazır BEKLER aldanmaya.
Beni bir tek SEN anlarsın…
Vah benim BOŞTAKİ el’im.
Tutunacak dal ARARSIN.
Özlem’le YOL’LARA bakarsın.
Uzanır da TUTAMAZSIN.
Kucaklayıp saramazsın…
Vah benim KUSUR’LU dilim.
Kelâmların en güzelini SEÇER.
Duygu selinin kapılıp ÖNÜNE düser.
Kelimeleri İTİNA ile, özen’le dizer.
En ağır lâf yükünü TEK BAŞINA çeker.
En yakın dostuna DUYURAMAZSIN…
Vah benim yorgun ayağım.
Geçit VERME haramlara.
Kulak tıka YORUM’LARA.
Yanlış HÜKÜM kılanlara.
Aldırma YAN bakan’lara.
Hata’ya, günaha adım atmasın…
Vah benim SAYILI nefesim.
Zikir SOLUMAK istersin.
Şarkı MIRILDANIR nefsin.
Bunaltır ÖFKE’Lİ ses’in.
Sermedi YOKUŞA sürersin.
Yine HAK’TAN şefaati beklersin…