Zaman’dan ŞİKAYET arzetmek kolay olsada.
Bu İmtihan bize özel sözüm boşlukta kalsada.
Fıkıh, SÜNNET tanımayan Meâl’le Can sıksada.
Ben şahsımdan sorumluyum kaynağıma BAKARIM…
Usül bilmez, Metod EKSİK konuşursa zırvalar.
Tefsir İLMİ tanımamış; Meâl’lerden medet umar.
Rivayet NASİB olmamış Sahih Hadis karalar.
Cahil’lerle işim OLMAZ; bu da benim kararım…
Kuru AKLINA güvenen tezat’larla yarışır.
Kelâm İLMİNİ bilmiyen acep nasıl tartışır.
Taftazani, Cürcani ilmi zamanımıza ulaşır.
O sevinç O huzurla sayfalara DALARIM…
İbni Hacer ne demiş, Ebu Yusuf ne YAPMIŞ.
Saadet asrı, SAHABELER Dini nasıl yaşamış.
Ebu Davud, Tirmizi nasıl Hadis TOPARLAMIŞ.
Peygamber (s) VARİS’LERİNİ kitaplara sorarım…
Nikah, TALAK ne demek; Aile Huzur kaynağım.
Meşru nedir, neden Müsbet İLİM, âmel dayanağım.
Ebu HANİFE İmamım; İlmihâl, Fıkhi delile doyarım.
Mezhepsizler Fink atıyor; Şahsi KANAAT’TEN bıktım…
Nice EMEK hırsızı var İlmi veriden yoksun.
Ne söylesen faydası YOK boşuna yorulursun.
Ağzı OLAN konuşuyor detaylarda boğulursun.
Harcadığın HER Saniye Sermede dert oluyor…