Bir zamanlar KAGNI KOSARLARDI,
SABAHIN seher vaktinde erkenden.
ALACAKARANLIKTA yola düserlerdi,
Simdi bas YASTIKTA; Horoz öterken…
ÇIPLAK ayaklara diken BATMAZMIYDI ne?
Maglup olurdu en sivrisi yürürken.
SIRT SIRTA verirler torunla dede.
Bir seferi bitirmislerdi günes dogarken…
Madde LÂZIM tabiiki, ÇALISMAK gerek.
Lakin bütün ömrü ona baglamak niye?
Sevgiden, SAYGIDAN kopmamak gerek.
ihtiyarlar yurduna KAPATIP aglatmak niye?
Yürek burkuntusunu duymak kederle,
Bendemi öyle OLACAGIM ? Ne kadar ACI .
Üzülmemek olurmu ciger yanar elem`le?
El`e,Ayaga koyma rabbim dilim sana DUACI…
Daha çok ÇALISIYORUZ , tüketmek için.
Sevgi`yi, SAYGIYI Enerjiyi git gide.
iNSANLIK unutuluyor bazan, SORARIZ niçin?
Hürmetten bi haber toplum bitivermis sevgide…
Bu haslet`i bulmak için eskiye mi dönmeli?
Biz sorumlu degilmiyiz bilmemki?
Son nefeste inananlar iman ile göçmeli.
BATIL ile SAVASIMIZ nihayetsiz demekki…
Makinalar HIZLANSIN gerek yok endise`ye.
Lâkin kul OLMAYALIM maddeye o ruhsuz seye.
Maneviyat saglamsa gerek yok gevsemeye.
Seytanlara köle olmak akla zarar demekki…
Denge gelsin YASANTIYA huzursuz OLMAYALIM.
Dört günlük dünya deriz, candan BAGLANMAYALIM.
PiSMANLIGIN yüküyle ebedi AGLAMAYALIM.
Kul olmak insanlara APTALLIKTIR demekki…
iNSANLIGI KOLLAYALIM belki sahid olurlar.
Bu zat Müslüman diye belki dua okurlar.
Günde bes Namaz vakti toplu safa dururlar.
iman ile göçmenin sonu güzel demekki…
Neredeyse köylü, kentli kul OLMALI ilk bastan.
iMTiHANDIR su dünya, HAZIRLIK Ahiret`e.
Emir, yasak yüce Rab`dan geçmiyelim ihlastan.
Diller HAKKI söyledikçe huzur gelir Sermed`e…
Sermed