Senelerdir Ülke’mde DİN ayrı, devlet ayrı. Neden hep bu kopukluk yön ayrı, gidiş ayrı. Korkulanı bir bilsek kanun ayrı, nizam ayrı. Bıktık riyakâr yalancıdan aslımıza dönsek ğayrı…
Kimimiz medeniyiz deriz giyim ayrı, kuşam ayrı. Kadermi itilip kakılmak köylü ayrı, kentli ayrı. Konuşma üslûbu değişik aydın ayrı, yobaz ayrı. Ne zaman hoşgörecegiz bilmek istiyoruz ğayrı…
Dört kişi toplanamadık Okul ayrı, Cami ayrı.
İçin için kinleniriz Gönül ayrı ayrı, Kalpler ayrı. Topluma darbeler geliyor Asker ayrı,Sivil ayrı. Aynı milletin neslindeniz ayrılıklar bitsin ğayrı…
Aynı anadan doğmuşuz bacı ayrı, kardeş ayrı. Kimseye laf söylenmiyor huylar ayrı, fikir ayrı. Zıt kutuplar oluşturduk küfür ayrı, zikir ayrı.
Kapılmışsak bu rüzgara sonumuz ıssızlık ğayrı…
Bir kefeye koymayalım madde ayrı, mana ayrı. Ellerimiz kirlenmesin OJE ayrı, KINA ayrı. Her malın südü sağılmaz domuz ayrı, inek ayrı. Kim gerçekçi, kim yalancı bunları bilelim ğayrı…
Eller gibi düşünmeyin savaş ayrı, cihad ayrı.
Haramlardan kaçınalım mekruh ayrı, mübah ayrı. Sorumluluk CANLI iken ölü ayrı, diri ayrı.
İdrakine varmayanlar sapıyorlar küfre ğayrı…
Niye benzetmek istersin hayvan ayrı, insan ayrı. Allah sana akıl vermiş günah ayrı, sevap ayrı. Biraz ÇEKİN kötülükten sırat ayrı, mizan ayrı. İsyan bayrağı elinde daha ne söyliyeyim ğayrı…
Her insan bir değildir damar ayrı, sinir ayrı. Vâdeleri biçilmiştir hayat ayrı, ömür ayrı. Bunları bir göremeyiz Elmas ayrı, kömür ayrı. Bilgin ÂMEL’İNLE olsun şuuruna var ğayrı…
Her canlı ÇİFT yaratılmış dişi ayrı, erkek ayrı. Her canlıya hayat verilmiş havada ve suda ayrı. Birbirini kovalayan mevsimler; yazı ayrı kışı ayrı. Tabiat kanunu diyenler felsefe’den yana ğayrı…
Mukaddes bilinir olduya; Vergi ayrı,Zekat ayrı. Adını medeni koysakta Nikah ayrı, Zina ayrı.
Ne kadar kökü bir isede Gül ayrı, dikeni ayrı.
Hak, Hakikat tanımayan isyankâra esir ğayrı…
Aynı dagdan çıkarsada Kaynak ayrı, Pınar ayrı. Yüce Rabbimin kanunu Gündüz ayrı, Gece ayrı. Degişik ziya`lar verirler Güneş ayrı, Kamer ayrı. Karanlığa mahkum beyin bilmiyorsan sus ğayrı…
Ne cesaretli varlıksın Ölüm ayrı, Nefes ayrı.
İçinde mahkum edilen Bülbül ayrı, Kafes ayrı. Bir gün terk edip gidecek Ruh ayrı, Beden ayrı. Diller söylemez OLUNCA ebediyyen sus ğayrı…
Her Musa’da bir Firavun; Rasül ayrı, zındık ayrı. Hak batılla birleşemez İman ayrı, küfür ayrı. Niye hâla izindesin Tevhid ayrı, Deccal ayrı. Ne zaman şuura ereceksin Oturda düşün ğayrı…
İkisinide içiyorum dersin Ayran ayrı, Şarap ayrı. Kendinden geçiyor dersin Sofi ayrı, Sarhoş ayrı. Onları bir tutamazsın Derviş ayrı, Berduş ayrı. Hangi yolu seçeceksen hükmetmesi sana ğayrı…
Bir kökten geldi diyoruz Dallar ayrı, Yaprak ayrı. Her melanet incelenir Görmek ayrı, Bakmak ayrı. Birgün başını vurursun Toprak ayrı, Taşlar ayrı. İnat, isyankarlık batağından çıkmasını bil ğayrı…
Sıkıntılı bir dünyada Zevkler ayrı, Keder ayrı. Neşe, Elem içindeki Kaza ayrı, Kader ayrı. Hâla unutmak isteriz Maşat ayrı, Kabir ayrı. Saygı duruşuda neymiş, Dua’ya sarılalım ğayrı…
Teker teker gidiyorlar Baba ayrı, Evlat ayrı. Değişik kokular içinde Bitki ayrı, Nebat ayrı. Karakterler bir değildir Sabır ayrı,Sebat ayrı. Her canlı ölümü tadacak kurtuluşu yok ğayrı…
Şu dünyanın İÇİNDEKİ kara ayrı, Deniz ayrı.
Güney kutbu Kuzey kutbu Çölü ayrı, Buzul ayrı.
Ahirette güler ağlar Surat ayrı, Beniz ayrı.
Yeter artık eğlendigin tefekküre DAL ğayrı…
Hüzün çöker bedenime Dert ayrı, sevinç ayrı. Birgün düne benzemiyor geliş ayrı, gidiş ayrı. Hasret kalsan bir ğayeye varış ayrı dönüş ayrı.
Hayat senden ne bekliyor idrakine ulaş ğayrı…
Herkes yürür gider ama cılga ayrı, yol ayrı. Saptırmasın ulu Mevlam Ayak ayrı, Kol ayrı. Cemiyetler sürüklenir sağı ayrı Sol ayrı. Bu karanlık sokaklardan çıkmasını bil ğayrı…
Bir vücudun azasıdır et`i ayrı, tırnak ayrı. Bedenimiz topraktandır çöl ayrı, çorak ayrı. Ne güzelde işliyorlar Mide ayrı, Dalak ayrı. Teoriden medet umup sapıyorlar küfre ğayrı…
Fikir elle tutulurmu Yazar ayrı, söz’ü ayrı . Başka başka yaratıkta Kulak ayrı, Gözü ayrı. Hepimiz Allahın kuluyuz Yürek ayrı, öz’ü ayrı. Yaradanı düşünmezsen daha ne yazayım ğayrı…
Bu ayrılıklar içinde var’sın bir’sin yaradansın. Bu gerçeği görmiyenler cehaletinden utansın. Sermed şükür eda’sını hiç dilinden bırakmasın. Hak bilip hakkı söylerim daha ne diyeyim ğayrı…