Bir başka ısıtır güneş yıl ortası geldiginde.
Sıcaklıgı ruhumu okşuyorken sevgi seliyle.
Yaşayan bilir o sevinci muhabbetin diliyle,
Işıgın yayılması farklıdır haziran on beşinde…
Türlü nimetleri sunuyorken rabbim tabiattan.
Kutuplar bile erimeye yüz tutar soguk inattan.
Bin bir çeşit çiçegi, meyveleri kara topraktan,
Paylaşmak ayrı bir tat verir haziran on beşinde…
Vasat ümmet misali her şey tam kıvamında,
Çare oldun yalnızlıga yaşantımın devamında.
İfrat, tefrit deme sakın ezelden fıtratımda,
Kalbim huzurla doluyor haziran on beşinde…
Anlatmak zor olsada, Hayata mana katansın.
Ruhumu aydınlatan huzur sükun kaynagımsın.
Ne kadar şükretsem eksik yineki sen varsın.
Dünyalar benim oluyor HAZİRAN on beşinde…