Bayramın SON günü tefekküre dalınca,
Beynimi bitmiyen tefekkürler SARINCA.
Salgın hastalık vesile yalnızlıktan bunalınca.
Rabbim eriyen zamanmı yoksa benmiyim.
Örselenmiş ruhumla nasıl Bayram edeyim…
Kavuracak bedenleri ateşvari sıcaklar.
Haram dünyasında yüzen bunca insanlar.
Gerçeği unutup hayâl peşisıra koşanlar.
Her günahın bir köz’ü vardır mutlaka.
Dogru düşünceden; şeriattan kaçmakta…
Yıkılacak birgün saraylar, gökdelenler.
Neden ibretle almaz O bakan gözler.
İtidali bırakamaz O günleri bilenler.
Dağlar pamuk misali atılacak halbuki.
Duymayana haber verir Kur’an Ayeti…
Yalnız korku değil Kur’an müjde veriyor.
Münker, Nekir sual için HAZIR bekliyor.
Konuşurmu DİL’İMİZ onu kimse bilmiyor.
Salim AKIL sahipleri tefekküre dalsalar.
Rabbim Allah diyenler biraz fikir yorsalar…
İnançları kültür saymak ne kadar yanlış.
Dalalet, bidat, sapıklık MÜTHİŞ aldanış.
Kör olsun gözleri emi NASIL bir bakış.
Şeytan benligimize hızla sahip oluyor.
İnsan bile bile cehenneme odun oluyor…
Şefaata muhtacım AYÂN acizligim cabası.
Evladını himaye’den MAHRUM Ana, Babası.
Allah bir RASUL hak Sermedin tek sadâsı.
Aciz bir bedenle Tövbe isyan edermiyim.
Yan ağlasın, dön ağlasın müşrik ne deyim…
Sermedkadir… LU…02.09.2020…