Haziranın on beşi bana tükenmeyen SAADET.
Elem, KEDER yüklemesin gücendirmesin hayat.
Bakışlarında PIRILTIYI yakalıyorsam şayet,
Yüzünde mahzunluğun GÖLGE ziyade gelir…
Gönlümden NELER geçiyor ahh bir bilebilsen.
Cümleleri birleştirip sade ÖZET’İNİ söylesen.
Dert, tasa, sıkıntıları KOMPLE bana göndersen.
Hüzünlü nazarına bile tahammülüm EKSİLİR…
Yalan dünya; bu gün UYMUYOR düne neylersin.
Yine de yarınlardan tükenmeyen ÜMİT beklersin.
Yaradana el açıp samimi dualarla BESLERSİN.
Allah var, sıkıntı yok inanç İMAN tam desem…
İfadeler dil’imde MANÂ, kelimeler düğümlenir.
Lafım, sözüm geri dönüp iç ÂLEME yönlenir.
Sermed yalan TAŞIYAMAZ sevgin ile şenlenir.
Şükür yine beraberiz gözümün NURU desem…