Tek başına kalsada hakkı söyler korkmazdı.
Müşriklere meydan okur hiçbirinden yılmazdı.
Tok sözlü, örnek dost bildiginden şaşmazdı.
Dogru yolun yolcusu; Ebu zerri ANIYORUM…
İnancı uğruna işkence türlü zulme uğrayan.
Zalimlerin Cefa’sından GERİ adım atmayan.
Âhad, Âhad, Âhad diye HAKKI haykıran,
Ezan sesini SEVDİREN Bilâli Anıyorum…
Anasını, ATA’SINI Şehid verdi hak yolda.
Kalbi İMAN ile dolu, çare yalnız İslamda.
Bu dava’nın ilk’lerinden bir Ammar varda,
Sumeyye, Yasir şehidim sayğı ile anıyorum…
Sadağından besmeleyle okları atıyordu kafire.
Dinsizlerin bedenini seriyordu yerden yere.
Dua’sından nasiplendi Peygamberin (s) habire.
Güzide Saad bin Muazı sevgiyle anıyorum…
Bedir, Uhud, HENDEK düşman bıkmıyor.
Ata’lar dini yerleşmiş akıllardan çıkmıyor.
Sahabi Rasule meftun kılıçlardan koruyor.
Ubeydullah Bin Cerrahı hürmetle anıyorum…
Ebu Leheb kepaze’si düşmanlıktan bıkmadı.
Ebu Cehil, UTBE, şeybe türlü hile’e sınadı.
Bir Mugire vardı muzır, şer işlerde başkandı.
Tümünün pis BEDENİ Cehennemi boyladı…
Bilâl’lerin neslinde EZAN sesi mübarek.
Nidâ EDER Âlemlere İnanıp, güvenerek.
İslam ADINI haykırıp, aşkla ilan ederek,
Sevilirler, sayılırlar Fatiha’lar yolluyorum…