Ğaye’miz İSLAMI yaşamak dün’de böyleydi.
Kitabımız KUR’AN dil’im Tevhid söylerdi.
Tarafımız belli MÜ’MİN vasfı gönlümdeydi.
Hedef, ÜLKÜ, İdeâl’im kısaca Şeriat dersin…
Hâla içimde küllenmemiş ûktesin ÜLKÜ.
Dün NE düşünüyorduysam aynıyım çünkü.
Sevgim muhabbetle çağlar bitmeyen ÖYKÜ.
Hayâl, Rüya, Serâp değil; Hakiki İDEÂL’SİN…
Teslim olan dininden asla TAVİZ veremez.
Şeriata sırt çevirip sapık yoldan GİDEMEZ.
Ehli SÜNNET Mezhebinde; batıl izler süremez.
Allah bir’dir RASULÜ (s) hak; doğru söylersin…
Müslüman söz verdiyse onun ERİ olmalı.
Kuran – sünnet gerçegi sine’sine DOLMALI.
Misakım var yaradanla AYNEN öyle kalmalı.
Pısırık ürkek’leri dost ARKADAŞ bilmesin…
Mü’min şahıs Din gününe ŞEK’SİZ inanır.
Namusunu şerefini KEM gözlerden kıskanır.
Arasat’ın DEHŞET’İNE İnsan nasıl dayanır.
Hesap, Sırat, Mizân HİÇ aklımızdan çıkmasın…
Yaradanı küstürmede VARSIN irtica’cı desinler.
Çagdaşlık budalaları senden ümit KESSİNLER.
Şahsiyyetin karşısında saygıyla BOYUN eğsinler.
Dünya İmtihan alanı hiç canımız SIKILMASIN…
Sermedkadir…LU…22.07.2019…